خشک جهانلغتنامه دهخداخشک جهان . [ خ ُ ج َ ] (اِ مرکب ) روزگار و زمانه ای که مردم کریم و صاحب همت در آن نباشد. (شرفنامه ٔ منیری ) (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ).