خوش فرجام

خوش فرجام . [ خوَش ْ / خُش ْ ف َ ] (ص مرکب ) عاقبت بخیر. نیک انجام . خوش عاقبت . (یادداشت مؤلف ) :
اگرچه راه ندهد رام باشد
بپدرامد چو خوش فرجام باشد.

(ویس و رامین ).