دریای سند
لغت‌نامه دهخدا
دریای سند. [ دَرْ ی ِ س َ / س ِ ] (اِخ ) رود سند. رود بزرگی است که از دره ٔ هیمالیا و قره قورم سرچشمه می گیرد و از جلگه ٔ سند عبور می کند :
خداوند ایران و توران و هند
همان مرزچین تا به دریای سند.
یکی گفت کاین شاه روم است و هند
ز قنوج تا پیش دریای سند.
رایت تو سایه افکنده ست بر دریای سند
کی بود شاها که سایه افکند بر کوه شام .
و رجوع به سند در ردیف خودشود.
خداوند ایران و توران و هند
همان مرزچین تا به دریای سند.
فردوسی .
یکی گفت کاین شاه روم است و هند
ز قنوج تا پیش دریای سند.
فردوسی .
رایت تو سایه افکنده ست بر دریای سند
کی بود شاها که سایه افکند بر کوه شام .
فرخی .
و رجوع به سند در ردیف خودشود.
