رب الفلق
لغتنامه دهخدا
رب الفلق . [ رَب ْ بُل ْ ف َ ل َ ] (اِخ ) پروردگار شکافنده ٔ صبح . خدا. پروردگار : قل اعوذ برب الفلق ... (قرآن 1/113)؛ بگو پناه میگیرم به پروردگار شکافنده ٔ صبح . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 10ص 395).
مرده باید بود پیش حکم حق
تا بیاید رحمت از رب الفلق .
مرده باید بود پیش حکم حق
تا بیاید رحمت از رب الفلق .
مولوی .