زفتی
لغت‌نامه دهخدا
زفتی . [زَ ] (حامص ) درشتی . ستبری . (ناظم الاطباء). غلظ. غلظت . کلفتی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
یارم از زفتی سه چندان بد که من
هم به لطف و هم به خوبی هم به تن .
|| هنگفتی . || تندی . (ناظم الاطباء).
یارم از زفتی سه چندان بد که من
هم به لطف و هم به خوبی هم به تن .
مولوی .
|| هنگفتی . || تندی . (ناظم الاطباء).
