زهربا
لغتنامه دهخدا
زهربا. [ زَ ] (اِ مرکب ) طعامی که زهر درآن آمیزند برای هلاک دشمن . (غیاث ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). آشی که به زهر آمیخته باشند :
که مگر نوعی دعائی کرده ای
از جهالت زهربائی خورده ای .
رجوع به زهر و دیگر ترکیبهای آن شود.
که مگر نوعی دعائی کرده ای
از جهالت زهربائی خورده ای .
مولوی .
رجوع به زهر و دیگر ترکیبهای آن شود.