زیرپیچ
لغت‌نامه دهخدا
زیرپیچ . (اِ مرکب ) دستار کوچکی که در زیر دستار کلان بندند و آن را ته پیچ نیز خوانند. (آنندراج ). عمامه و دستار کوچکی که در زیر دستار کلان پوشند. (ناظم الاطباء) :
زدستار گنبد چه سازم بیان
که او را بود زیرپیچ آسمان .
زدستار گنبد چه سازم بیان
که او را بود زیرپیچ آسمان .
طاهر وحید (از آنندراج ).
