شب بخیرلغتنامه دهخداشب بخیر. [ ش َ ب ِ خ َ / خ ِ ] (صوت مرکب ، اِ مرکب ) کلمه ٔ دعا که در شب گویند. شب خوش . مانند روزبخیر که در روز گویند. (ناظم الاطباء). بجای مساکم اﷲ بالخیر که تداول طلاب است . || شب ششم زاهو. (ناظم الاطباء).