شب چراغک
لغتنامه دهخدا
شب چراغک . [ ش َ چ َ / چ ِ غ َ ] (اِ مرکب ) شبچراغ . کرم شب تاب . (ازفرهنگ نظام ) (از ناظم الاطباء). شب افروز :
شب چراغک چراغله شب تاب
کرمکی کو بود شب افروزان .
شب چراغک چراغله شب تاب
کرمکی کو بود شب افروزان .
نیازی بخاری (از حجازی ).