شرطی
لغت‌نامه دهخدا
شرطی . [ ش َ طی ی ] (ع ص نسبی ) قرارداد نامعین .
- بشرطی که ؛ موافق قراردادی که . (ناظم الاطباء).
|| منسوب به شرطه . (یادداشت مؤلف ) (از مهذب الاسماء). || منسوب به شرط و عهد وپیمان و گرو. (ناظم الاطباء). || کیفیتی . (یادداشت مؤلف ). || در اصطلاح منطق قسمتی از قیاس اقترانی است . رجوع به قیاس شود.
- بشرطی که ؛ موافق قراردادی که . (ناظم الاطباء).
|| منسوب به شرطه . (یادداشت مؤلف ) (از مهذب الاسماء). || منسوب به شرط و عهد وپیمان و گرو. (ناظم الاطباء). || کیفیتی . (یادداشت مؤلف ). || در اصطلاح منطق قسمتی از قیاس اقترانی است . رجوع به قیاس شود.
