شغز
لغتنامه دهخدا
شغز. [ ش َ ] (ع مص ) گردنکشی کردن و زیادتی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).تطاول . (اقرب الموارد). || برآغالانیدن میان قومی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). شورانیدن و تحریک کردن قوم را. (از اقرب الموارد).
