عالی شاخ
لغت‌نامه دهخدا
عالی شاخ .(ص مرکب ) شاخ بلند. دارای شاخه های دراز :
به که با این درخت عالی شاخ
نشود دست هر کسی گستاخ .
به درختی سطبر و عالی شاخ
سبز و پاکیزه و بلند و فراخ .
به که با این درخت عالی شاخ
نشود دست هر کسی گستاخ .
نظامی .
به درختی سطبر و عالی شاخ
سبز و پاکیزه و بلند و فراخ .
نظامی .
