ترجمه مقاله

غب

لغت‌نامه دهخدا

غب . [ غ َب ب ] (ع مص ) روز در میان بر آب آمدن شتران : غبت الابل غباً و غبوباً. || میان روز آمدن بر قوم : غَب َّ فلان ٌ عن القوم . || و یقال فلان لا یغبنا عطأه ؛یعنی هر روز بی فاصله می بخشد. || بدبوی شدن گوشت : غب اللحم . || شب گذاشتن نزدیک کسی : غب عندنا. و منه : قولهم رویدالشعر یغب . || به آخر رسیدن کارها: غبت الامور. (منتهی الارب ).
ترجمه مقاله