غضیان

غضیان . [ غ َض ْ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). یاقوت در معجم البلدان گوید: جایی بین حجاز و شام است ، ابن اعرابی سراید:
تعشبت من اول التعشب
بین رماح القین و ابنی تغلب
من یلحهم عند القری لم یکذب
فصبحت والشمس لم تقضب
عینا" بغضیان سحوح العنبب .
و به قولی غضیان و غضبان یکی است .