غم فرسوده

غم فرسوده . [ غ َ ف َ دَ /دِ ] (ص مرکب ) ناتوان شده از غم و غصه . (ناظم الاطباء). آنکه غم او را بفرساید. غمزده . غمکش :
گرچه غم فرسوده ٔ دوران بدم
مرگ عزالدین مرا فرسود و بس .

خاقانی .