غیناءلغتنامه دهخداغیناء. [ غ َ ] (اِخ )یاقوت در معجم البلدان بهمین صورت نقل کرده و پس ازآن از قول «باهلی » غینا آورده است و در تاج العروس نیز غینا (بالقصر) ضبط شده است . رجوع به غینا شود.
