فلوتلغتنامه دهخدافلوت . [ ف َ ] (ع ص ) کساء فلوت ؛ گلیم خرد که هر دو جانبش گردانیده نشود. (از منتهی الارب ). کسائی که دو جانبش به سبب کوچکی و تنگی ، بالا نیاید و کنار رود. (از اقرب الموارد).
