مغموصلغتنامه دهخدامغموص . [ م َ ] (ع ص ) مغموص علیه ؛ آنکه مطعون باشد به دین و ملت . (منتهی الارب ). کسی که در دین و ملت بر وی طعن زنند. (ناظم الاطباء): رجل مغموص علیه ؛ آنکه در دین و حسب مطعون باشد. (از اقرب الموارد).
