میراث ستان
لغت‌نامه دهخدا
میراث ستان . [ س ِ ] (نف مرکب ) میراث ستاننده . میراث گیر. میراث بر. ارث بر. وارث . میراث گیرنده :
منصوبه گشای بیم و امید
میراث ستان ماه و خورشید.
میراث ستان هفت کشور
منصوبه گشای چارگوهر.
منصوبه گشای بیم و امید
میراث ستان ماه و خورشید.
نظامی .
میراث ستان هفت کشور
منصوبه گشای چارگوهر.
نظامی .
