نایب تنگریلغتنامه دهخدانایب تنگری . [ ی ِ ب ِ ت َ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قائم مقام خدا، چه نایب در عربی قائم مقام و تنگری در ترکی خدا را گویند و آن کنایه است از خلیفه و پادشاه . (برهان قاطع) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
