نیکی پسند

نیکی پسند. [ پ َ س َ ] (نف مرکب ) طالب خیر :
چو می خواهی ای مرد نیکی پسند
که نامی برآری به نیکی بلند.

نظامی .

قدیم نکوکار نیکی پسند
به کلک قضا در رحم نقش بند.

سعدی .