چارگوهر

چارگوهر. [ گ َ / گ ُ هََ ] (اِ مرکب ) چارعنصر. چارآخشیج . عناصراربعه . آخشیجان . آب و خاک و باد و آتش :
چو این چارگوهر بجای آمدند
ز بهر سپنجی سرای آمدند.

فردوسی .

میراث ستان هفت کشور
منصوبه گشای چارگوهر.

نظامی .

ز آن بزرگی که در سگالش اوست
چارگوهر چهاربالش اوست .

نظامی .

جهت را شش گریبان در سرافکند
زمین را چارگوهر در برافکند.

نظامی .

و رجوع به چارگهر و چهارگوهر شود.