چشمه گاه

چشمه گاه . [ چ َ / چ ِم َ / م ِ ] (اِ مرکب ) منبع. سرچشمه . جایی که چشمه ٔ آب از آنجا بیرون آید. جای برآمدن آب چشمه از زمین یاکوه : و آبی گرم از دیوار و سقف آن میزاید و این دلیل است بر آنک چشمه گاه گوگرد بوده است . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 127). ذکر قسمت آب این کاریزها و منبع و چشمه گاه آن . (تاریخ قم ص 43). و رجوع به چشمه شود.