ترجمه مقاله

ژنده پیل

لغت‌نامه دهخدا

ژنده پیل . [ ژَ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) پیل بزرگ . فیل بزرگ . فیل کلان . فیل مست و خشمگین . معرب آن زندفیل است . (از تاج العروس ). کلثوم :
رده برکشیده سپاهش دو میل
به دست چپش هفتصد ژنده پیل .

فردوسی .


گرازان سواران دمان و دنان
به دندان زمین ژنده پیلان کنان .

فردوسی .


خروشیدن کوس با کرّنای
همان ژنده پیلان و هندی درای .

فردوسی .


یکی پهلوان است گرد و دلیر
به تن ژنده پیل و به دل نرّه شیر.

فردوسی .


یکی ژنده پیلی بیاراستند
بر او تخت زرین بپیراستند.

فردوسی .


مبارز چو شیروی درنده شیر
چو شاپور یل ژنده پیل دلیر.

فردوسی .


بدل گفت پیکار با ژنده پیل
چو غوطه است خوردن به دریای نیل .

فردوسی .


نبرد کسی جوید اندر جهان
که او ژنده پیل اندرآرد ز جان .

فردوسی .


پس لشکرش هفت صد ژنده پیل
خدای جهان یاور و جبرئیل .

فردوسی .


ز لشکرگه پهلوان بر دو میل
کشیده دورویه رده ژنده پیل .

فردوسی .


بزیر اندرش باره ٔ گامزن
یکی ژنده پیل است گوئی بتن .

فردوسی .


به پیش سپاه اندرون پیل و شیر
پس ژنده پیلان یلان دلیر.

فردوسی .


سوی سام نیرم نهادند روی
ابا ژنده پیلان پرخاشجوی .

فردوسی .


به رزم اندرون ژنده پیل بلاست
به بزم اندرون آسمان وفاست .

فردوسی .


به یک دست بربسته شیر و پلنگ
به دست دگر ژنده پیلان جنگ .

فردوسی .


ابا کوس و با ژنده پیلان مست
همان گرزه ٔ گاوپیکر به دست .

فردوسی .


همی رفت شاه از بر ژنده پیل
بر آن تخت پیروزه برسان نیل .

فردوسی .


به تن ژنده پیل و به جان جبرئیل
به کف ابر بهمن به دل رود نیل .

فردوسی .


همی رفت تازان سوی ژنده پیل
خروشنده مانند دریای نیل .

فردوسی .


وزان ژنده پیلان هندی چهار
همه جامه و فرش کردند بار.

فردوسی .


سه دیگر فرستادن تخت عاج
بر این ژنده پیلان و پیروزه تاج .

فردوسی .


مرا خیره گشتی سر از فرّ شاه
وزان ژنده پیلان و چندین سپاه .

فردوسی .


یکی تخت بر کوهه ٔ ژنده پیل
ز پیروزه تابان بکردار نیل .

فردوسی .


به گرد اندرش ژنده پیلان دویست
تو گفتی به گیتی جز او شاه نیست .

فردوسی .


ز هاماوران بود صد ژنده پیل
یکی لشکری ساخته تا دو میل .

فردوسی .


تهمتن بپوشید ببر بیان
نشست از برژنده پیل دمان .

فردوسی .


تو گفتی هر زمانی ژنده پیلی
بلرزاند ز رنج پشگان تن .

منوچهری .


بارکش چون گاومیش و حمله بر چون نره شیر
گامزن چون ژنده پیل و بانگ زن چون کرگدن .

منوچهری .


از ننگ آنکه شاهان باشند بر ستوران
بر پشت ژنده پیلان این شه کند سواری .

منوچهری .


پر خوری ژنده پیل باشی تو
کم خوری جبرئیل باشی تو.

سنائی .


|| کنایه از پهلوان بسیار نیرومند و دلیر :
بگفتا دریغ از چنین ژنده پیل
که بودی خروشان چو دریای نیل .

فردوسی .


تن ژنده پیل اندرآمد به خاک
جهان گشت از این درد ما را خباک .

فردوسی .


ترجمه مقاله