کول کردن
لغت‌نامه دهخدا
کول کردن . [ کو ک َ دَ ] (مص مرکب ) در تداول عامه ، حمل کردن بار یا شخصی را بر روی شانه یا پشت . (فرهنگ فارسی معین ). بر پشت برداشتن کسی یا چیزی را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کول گرفتن . کسی را بر پشت خود گرفتن و راه بردن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ). و رجوع به کول (معنی اول ) و ترکیب های آن شود.
