یمهلغتنامه دهخدایمه . [ ی َ م َ ] (اِخ ) نام پسر خورشید به زبان سنسکریت که در اوستا ییمه آمده و او نخستین بشری است که مرگ بر او چیره شده ، بر دوزخ حکومت می کند. (از مزدیسنا و ادبیات پارسی ص 41).
