آبادی

آبادی . (حامص ) (از پهلوی آواتی ، عمران . سعادت ) عمارت . عمران . برابر ویرانی :
آبادی میخانه ز ویرانی ماست
جمعیت کفر از پریشانی ماست .

خیام .

|| (اِ) جای آباد و جای معمور. آبادانی ، از ده و شهر و امثال آن :
که جغد آن به که آبادی نبیند.

نظامی .