آبو
لغتنامه دهخدا
آبو. (اِ) نیلوفر آبی . نیلوپر. لیلوپر :
صنعش بسر کوه برویانده شقایق
در باغ دمانده لَطَفش سوری و آبو.
ای گرد درت آب رخ خواجه ٔ کاریز
وی خاک کف پای تو تاج سر آبو.
|| خال . دایی . برادر مادر. خالو. مربرار.
صنعش بسر کوه برویانده شقایق
در باغ دمانده لَطَفش سوری و آبو.
خواجه عمید لوبکی .
ای گرد درت آب رخ خواجه ٔ کاریز
وی خاک کف پای تو تاج سر آبو.
شیخ آذری .
|| خال . دایی . برادر مادر. خالو. مربرار.