آدمیان

آدمیان . [ دَ ] (اِ) ج ِ آدمی :
یک بار طبع آدمیان گیر و مردمان
گرْت آدم است بابک و فرزند آدمی .

اسدی .

آدمیان را سخنی بس بود
گاو بود کش خله در پس بود.

امیرخسرو.