ترجمه مقاله

آدمیت

لغت‌نامه دهخدا

آدمیت . [ دَ می ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) انسانیت . مردمی . بشریت . آزرم : برنجید و گفت این طایفه ٔ خرقه پوشان امثال حیوانند، اهلیت و آدمیت ندارند. (گلستان سعدی ).
بحقیقت آدمی باش و گرنه مرغ دانی
که همین سخن بگوید بزبان آدمیت .

سعدی .


طیران مرغ دیدی تو ز پای بند شهوت
بدر آی تا ببینی طیران آدمیت .

سعدی .


گفتم این شرط آدمیت نیست
مرغ تسبیح خوان و من خاموش .

سعدی .


- امثال :
آدمی را آدمیت لازم است ؛ مردم را صفات مردمی باید.
ترجمه مقاله