آرزومند
لغت‌نامه دهخدا
آرزومند. [ رِ م َ ] (ص مرکب ) مشتاق . شایق :
فریدون نهاده دو دیده براه
سپاه و کلاه آرزومند شاه .
دوان آمد ازبهر آزارتان
همان آرزومند دیدارتان .
چو آگاه شد خسرو از کارشان
نبود آرزومند دیدارشان .
همی راند حیران و پیچان براه
بخواب و [ بخشک و؟ ] به آب آرزومند شاه .
مثالها رفت بخراسان ، بتعجیل ساخته شدن مردمانی که آرزومند خانه ٔ خدای عزّ و جل ّ بودند. (تاریخ بیهقی ).
آرزومند رخ شاه چو ماهم حافظ
همتی تا بسلامت ز درم بازآید.
|| حریص . آزوَر :
بپرسید دیگر که خرسند کیست
به بیشی ز چیز آرزومند کیست ؟
|| کامجوی . مرادطلب . حاجتمند. حاجتومند:
شنیده ام که بهشت آن کسی تواند یافت
که آرزو برساند به آرزومندی .
|| راجی . مرتجی . آرزوخواه . متمنی . مشتهی . || در حسرت . تمارزو. محتاج :
آرزومند آن شده تو بگور
که رسدنانْت پاره ٔ برزم .
رفیقان او با زر و ناز و نعمت
پس او آرزومند یک تا زغاره .
چنین است کیهان ناپایدار
در او تخم بد تا توانی مکار
یکی روز مرد آرزومند نان
دگر روز بر کشوری مرزبان .
تو شادان زی و خوش خور و به آرزو رس
بداندیش توآرزومند نانی .
- آرزومند بودن ، آرزومند شدن ؛ اشتیاق . (زوزنی ). حنین .
- آرزومند کردن ؛ تشویق .(دهّار).
فریدون نهاده دو دیده براه
سپاه و کلاه آرزومند شاه .
فردوسی .
دوان آمد ازبهر آزارتان
همان آرزومند دیدارتان .
فردوسی .
چو آگاه شد خسرو از کارشان
نبود آرزومند دیدارشان .
فردوسی .
همی راند حیران و پیچان براه
بخواب و [ بخشک و؟ ] به آب آرزومند شاه .
فردوسی .
مثالها رفت بخراسان ، بتعجیل ساخته شدن مردمانی که آرزومند خانه ٔ خدای عزّ و جل ّ بودند. (تاریخ بیهقی ).
آرزومند رخ شاه چو ماهم حافظ
همتی تا بسلامت ز درم بازآید.
حافظ.
|| حریص . آزوَر :
بپرسید دیگر که خرسند کیست
به بیشی ز چیز آرزومند کیست ؟
فردوسی .
|| کامجوی . مرادطلب . حاجتمند. حاجتومند:
شنیده ام که بهشت آن کسی تواند یافت
که آرزو برساند به آرزومندی .
شهید بلخی .
|| راجی . مرتجی . آرزوخواه . متمنی . مشتهی . || در حسرت . تمارزو. محتاج :
آرزومند آن شده تو بگور
که رسدنانْت پاره ٔ برزم .
رودکی .
رفیقان او با زر و ناز و نعمت
پس او آرزومند یک تا زغاره .
ابوشکور.
چنین است کیهان ناپایدار
در او تخم بد تا توانی مکار
یکی روز مرد آرزومند نان
دگر روز بر کشوری مرزبان .
فردوسی .
تو شادان زی و خوش خور و به آرزو رس
بداندیش توآرزومند نانی .
فرخی .
- آرزومند بودن ، آرزومند شدن ؛ اشتیاق . (زوزنی ). حنین .
- آرزومند کردن ؛ تشویق .(دهّار).
