آریائیان

آریائیان . (اِخ ) این نام تقریباً به مجموع سپیدپوستان آسیا و اروپا اطلاق می شود. مؤلفین قدیم از آن نام برده و هرودوتس و بطلمیوس چند قوم را به نام آریائی ذکر کرده اند. تحقیقات عمیقه در پیرامون این کلمه در این اواخر آغاز شده و اختلافات بسیاری بمیان آمده است . در اواخر مائه ٔ قبل شناسائی دو شعبه ٔ زبان آسیائی یعنی سانسکریت و اوستائی آغاز شد، علما بشباهت تام زبان سانسکریت با زبانهای یونانی و لاتینی و کلتی و آلمانی پی بردند و این شباهت معلوم کرد که کلیه ٔ السنه ٔ مزبوره را اصلی مشترک است و نیز خویشی و قرابت زبان اوستائی و سانسکریت بتحقیق پیوست و امروز بوجود این خانواده ٔ لغوی محققین همداستانند و آن را بنام سانسکریتی هند و اروپائی ، هندو جرمانی و آریائی می نامند. این زبان شامل هفت گروه مغربی است : یونانی ، ایطالیائی ، کلتی ، تتنی ، سقلابی ، لیتوانی ، چک و آلبانی . و دو گروه زبان آسیائی : 1- گروه هندی ، مشتمل چهارده لهجه مشتق از سانسکریت ، 2- گروه ایرانی مشتق از اوستائی مشتمل فارسی ، افغانی ، بلوچی ، کردی ، آسی و ارمنی . در میان لهجه های معمول اروپاتنها لهجه ٔ باسک و فنلاندی و مجار و ترک از خانواده ٔآریائی مستثنی و برکنار است و بعض از علما از اشتراک این ملل در زبان وحدت نژاد را نیز دعوی کرده اند.