ترجمه مقاله

آزاده مرد

لغت‌نامه دهخدا

آزاده مرد. [ دَ / دِ م َ ] (ص مرکب ) آزادمرد. آزاده . جوان مرد. فتی ̍ :
چه گفت آن سخن گوی آزاده مرد
که آزاده را کاهلی بنده کرد.

فردوسی .


بترسید شاپور آزاده مرد
دلش گشت پردرد و رخساره زرد.

فردوسی .


بزرگان ایران همه پر ز درد
برفتند با شاه آزاده مرد.

فردوسی .


چنین رادی چنین آزاده مردی
ندانم بر چه طالع زاد مادر!

فرخی .


|| ایرانی :
زشت بود بودن آزاده مرد
بنده ٔ طوغان و عیال ینال .

ناصرخسرو.


رجوع به آزاد و آزادمرد و آزاده شود.
ترجمه مقاله