آزندنلغتنامه دهخداآزندن . [ زَ دَ ] (مص ) آزَنْدیدن . آزَنیدن . دوختن بسوزن . کوفتن (؟) : عصیب و گرده برون کن تو زود و بر هم کوب جگر بیازن و آکنج را بسامان کن .کسائی .