آسوده دل

آسوده دل . [ دَ / دِ دِ ] (ص مرکب ) فارغ البال . بی دلواپسی . بی رنج . بی عذاب . غیرمضطرب :
کسی خسبد آسوده در زیر گل
که خسبند از او مردم آسوده دل .

سعدی (بوستان ).