آفتاب گیر. (نف مرکب ) آنجا که هر روز آفتاب در آن تابد. || (اِ مرکب ) سایبان . چتر. سپر با دسته که بر سر پادشاهان چون سایبان داشتندی : ز روی قدر جز آن آفتاب گیر که زد تپانچه بر رخ خورشید ساعتی صد بار؟ بدیعی سمرقندی .

آفتاب گیر

آفتاب رو

افتاب – گیر

شمسية

sunshade

افتاب – کارسو

افتاب – کل

آفتاب گردان

افتاب – دیم

آفتاب دیم

purdas

معوق

حدة

نت اکتاو (موسیقی)

piperly

سکته داشتن

لغت‌نامه دهخدا