آفریدون
لغت‌نامه دهخدا
آفریدون . (اِخ ) نام پادشاهی داستانی از ایران که ضحاک را دربند و مملکت ایران را تسخیر کرد و رسم و راه ظلم ضحاک برانداخت و جهان را بسه فرزند خویش سلم و تور و ایرج بخشید.و او را فَریدون و اَفریدون نیز گویند :
سپه را ز دریا بهامون کشید
ز چین دژ سوی آفریدون کشید.
تو ا ز آفریدون فزونتر نه ای
چو پرویز با تخت و افسر نه ای .
بدو گفت من خویش گرسیوزم
بشاه آفریدون کشد پروزم .
زمینی کجا آفریدون گرد
بدانگه بتوج دلاور سپرد.
ز دهقان پرمایه کس را ندید
که شایسته ٔ آفریدون سزید.
و بعضی او را ذوالقرنین اکبر میدانند! (برهان ).
سپه را ز دریا بهامون کشید
ز چین دژ سوی آفریدون کشید.
فردوسی .
تو ا ز آفریدون فزونتر نه ای
چو پرویز با تخت و افسر نه ای .
فردوسی .
بدو گفت من خویش گرسیوزم
بشاه آفریدون کشد پروزم .
فردوسی .
زمینی کجا آفریدون گرد
بدانگه بتوج دلاور سپرد.
فردوسی .
ز دهقان پرمایه کس را ندید
که شایسته ٔ آفریدون سزید.
فردوسی .
و بعضی او را ذوالقرنین اکبر میدانند! (برهان ).
