آلاو

آلاو. (اِ) اَلاو. اَلَو. آتش شعله ناک . || لهَب . زبانه . شعله :
بر اوج گنبد گردون از آن بتابد هور
که یافت از تف قندیل مرتضی آلاو.

آذری .