ابارق
لغت‌نامه دهخدا
ابارق . [ اَ رِ ] (ع اِ) ج ِ اَبرَق . زمینهای درشتناک آمیخته از خاک و سنگ و ریگ . || (اِخ ) نام جائی کنار راه کرمان بچاه ملک میان ته رود و دارزین در صد و پنجاه و یک هزارگزی کرمان . || برای ابارق ثنیه و ابارق بسبان و ابارق ثمدین و ابارق حقیل و ابارق طلخام و ابارق قنا و ابارق لکاک و ابارق نسر رجوع به جزء دویم کلمه یعنی مضاف الیه ابارق شود.
