ابراهیم بن احمدلغتنامه دهخداابراهیم بن احمد. [ اِ م ِ ن ِ اَ م َ ] (اِخ )ابن مروان . از رجال حدیث . قبل از سال 290 هَ .ق . از دنیا رفته و از هدبه و جبارةبن مغلس روایت دارد.
