ابراهیم بن هلال

ابراهیم بن هلال . [ اِ م ِ ن ِ هَِ ](اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن هلال بن ابراهیم بن زهرون بن حبون حرانی ، معروف به صابی . ادیب و شاعر، کاتب انشاء به دربار خلیفه ٔ عباسی وعزالدوله بختیاربن معزالدولةبن بویه ٔ دیلمی . در سال 349 هَ .ق . دیوان رسائل با او بود. چون عضدالدوله ٔدیلمی بر بغداد دست یافت او را دستگیر کرد (367) و در سال 371 رها ساخت و فرمود تا کتابی در اخبار دیالمه بنویسد و او کتاب التاجی را تألیف کرد. صابی بسن هفتادسالگی در بغداد درگذشته (384). قصیده ٔ سید رضی در مرثیه ٔ او معروف است . (ابن خلکان ) (کشف الظنون ).