ابروفراخی
لغتنامه دهخدا
ابروفراخی . [ اَ ف َ ] (حامص مرکب ) گشاده روئی . بشاشی . بشاشت . خوشروئی . خوش منشی . خوشخوئی . تازه روئی . خوش خلقی . شکفته روئی :
دل شه در آن مجلس تنگبار
به ابروفراخی درآمد بکار.
دل شه در آن مجلس تنگبار
به ابروفراخی درآمد بکار.
نظامی .