ابریشم طرب
لغت‌نامه دهخدا
ابریشم طرب . [ اَ ش َ م ِ طَ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زه . وتر. تار. تاره . از ذوات الاوتار و توسعاً هر ساز زه دار. هر ذات الاوتار :
قدح مگیر چو حافظ مگر بناله ٔچنگ
که بسته اند بر ابریشم طرب دل شاد.
قدح مگیر چو حافظ مگر بناله ٔچنگ
که بسته اند بر ابریشم طرب دل شاد.
حافظ.
