ترجمه مقاله

ابناء زمان

لغت‌نامه دهخدا

ابناء زمان . [ اَ ءِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مردم روزگار. اهل روزگار. خلق :
این گُرْسنه گرگ بی ترحم
خود سیر نمیشود ز مردم
وین دور فلک چو آسیابست
ابناء زمان مثال گندم .

سعدی .


ترجمه مقاله