ابن الغریرهلغتنامه دهخداابن الغریره . [ اِ نُل ْ غ َ ری رَ ] (اِخ ) کثیر. شاعری مخضرمی از بنی نهشل . پس از تشرف به اسلام آنگاه که عمر، اقرع بن حابس و برادرش را بجنگ طالقان و جوزجان فرستاد مرثیه ای مفصل درباره ٔ شهدای مسلمین سروده است .
