ابن براج

ابن براج . [ اِ ن ُ ب َرْ را ] (اِخ ) قاضی سعدالدین ابوالقاسم عبدالعزیزبن نحریر. فقیه شیعی . ولادت او در مصر بود. وفات 481 هَ .ق . به بغداد نزد سیدمرتضی و شیخ طوسی فقه آموخت . از سید هشت دینار مشاهره داشت و در سال 438 به طرابلس شام رفت . گویند بیست سال و بقول دیگر سی سال قاضی آنجا بود و همانجا درگذشت و از هشتاد سال متجاوز داشت . کتب بسیاری در فقه تصنیف کرده ، از آنجمله است : کامل . موجز. المهذب . جواهر. معالم .منهاج . روضةالنفس . شرح جمل العلم . مُقرب . معتمد. عمادالمحتاج فی مناسک الحاج و کتابی در کلام . (روضات ).