ابن سهلان

ابن سهلان . [ اِ ن ُ س َ ] (اِخ ) قاضی زین الدین عمربن سهلان ساوی . فیلسوف ایرانی در قرن ششم هجری . تولد او در ساوه بود و چندی در آنجا بقضا اشتغال داشت پس از آن کتابخانه ٔ او به ساوه بسوخت و او به نیشابور هجرت کرد وبه استنساخ کتاب شفا معاش میگذاشت و از آن کتاب سالی یک نسخت می کرد و بصد دینار میفروخت . از تصنیفات اوبصائرالنصیریه در منطق معروف است که بنام نصیرالدین ابوالقاسم محمودبن مظفر وزیر سلطان سنجر کرده است .