ابن عبدالظاهر

ابن عبدالظاهر. [ اِ ن ُ ع َ دِظْ ظا هَِ ] (اِخ ) محیی الدین ابوالفضل عبداﷲبن رشیدبن ابومحمد عبدالظاهربن نشوان . کاتب ملک ظاهر بیبروس و منصور قلاون و اشرف خلیل ، از ممالیک بحری بود. مولد او در 620 هَ .ق .و وفات به 692 بوده است . از کتب اوست : الروضة البهیةالزاهره فی خطط المعزیة و القاهره . سیرة السلطان ملک ظاهر. الالطاف الخفیه در تاریخ مصر و تاریخ قلاون و کتابی به نام تمائم الحمائم در وصف کبوتران نامه بر.