ابن معظملغتنامه دهخداابن معظم . [ اِ ن ُ م ُ ع َظْ ظَ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن معظم ، از مردم ری . او راست : کتاب مقامات اثناعشریه که در 730 هَ .ق . از تألیف آن فراغت یافته است و این کتاب در پاریس به طبع رسیده .
