ابن میاده

ابن میاده . [ اِ ن ُ م َی ْ یا دَ ] (اِخ ) ابوشرحبیل رماح بن ابرد. از شعراء مخضرمی است (مخضرمی دولتین ). شاعری از عرب در اواخر دولت بنی امیه و اوائل بنی العباس . مادح اکابر هر دو دولت . او را بدختری مسماة به ام حجدر عشق بود و پدر، دختر را بمردی شامی بزنی داد و ابن میاده را در هجر این دختر اشعاری است .